توانایی متغیر های کیفی حسابداری و حسابرسی در پیش بینی ورشکستگی شرکتها

ورشکستگی های اخیر شرکت های بزرگ در سطح بین المللی و نوسان های بورس اوراق بهادار در ایران نیاز به وجود ابزار هایی برای ارزیابی توان مالی شرکت ها را نشان می دهد . یکی از ابزارهای ارزیابی توان مالی شرکت ها بررسی متغیرهای کیفیت اطلاعات حسابداری ومتغیرهای کیفی حسابرسی به عنوان متغیر مستقل و به دست آوردن الگو هایی برای پیش بینی ورشکستگی شرکت ها است. هدف این پژوهش به دست آوردن مدل های جدید برای پیش بینی ورشکستگی بر مبنای برخی متغیر های کیفی حسابداری و حسابرسی متناسب با شرایط محیطی ایران است .به منظور پیش بینی ورشکستگی چهار فرضیه برای ارزیابی رابطه متغیر های کیفیت اطلاعات حسابداری شامل پایداری سود ، ضریب واکنش سود ، کیفیت اقلام تعهدی و مدل های ارزشیابی سهام با پیش بینی ورشکستگی و دو فرضیه به منظور بررسی رابطه متغیر های کیفی حسابرسی شامل نوع اظهار نظر و اندازه موسسه حسابرسی با پیش بینی ورشکستگی مطرح گردید . برای آزمون توانایی پیش بینی ورشکستگی از مدل زیمسکی و از روش آماری لوجستیک استفاده گردید . نتایج تحقیق نشان می دهد که بین متغیر های پایداری سود، کیفیت اقلام تعهدی و مدل های ارزشیابی سهام با پیش بینی ورشکستگی شرکت ها رابطه معنی داری وجود دارد ولی هیچ گونه رابطه ی معنی داری بین متغیر های کیفی حسابرسی و متغیر ضریب واکنش سود با پیش بینی ورشکستگی شرکت ها وجود ندارد. واژه های کلیدی : پیش بینی ورشکستگی ، اندازه موسسه حسابرسی ، نوع اظهار نظر حسابرس ، متغیر های کیفیت اطلاعات حسابداری